Singapore!

Beste vrienden, familie, kennissen, sympathisanten,

Het is intussen een hele tijd geleden dat ik m'n avonturen met jullie deelde. Gelukkig heeft Marieke ervoor gezorgd dat je toch af en toe op de hoogte werd gehouden. Intussen heb ik alles behalve een tekort aan ervaringen. De activiteiten van het project zitten sinds april in een stroomversnelling. Na een maand van voorbereiden, reden, boemelden en vlogen we in mei langs zes provincies om er ideeën, ervaringen en behoeften te verzamelen van de verschillende beleidsniveaus, school managers, leerkrachten en leerlingen, kortom alle informatie die we nodig hebben om child-friendly school libraries op te starten. Juni volgde meteen met een steering committee. Tussendoor passeerden enkele internationale consultants om intensieve trainingen te geven rond ATL en curriculum development. En dat allemaal terwijl Marieke toekwam, geselecteerd werd door VSO en alweer even snel vertrok.

In juni verliet ik voor een weekje de zoektocht naar een international consultant rond child-friendly school libraries en de voorbereidingen van een training voor key managers aan de kant en vertrok met een 16-koppige Vietnamese delegatie naar het rijkere deel van Zuid-Oost Azië. Een week lang bezochten we scholen, bibliotheken en andere instituten die allemaal bijdragen tot 'active teaching and learning'. Iedere avond werd er gewinkeld in grote winkelcentra, vooral audiovisuele apparatuur lag goed in de markt bij de delegatie. Ondertussen maakten we kennis met de gecreëerde Disney-achtige attracties van Singapore. Een zoo die je na zonsondergang bezoekt (in plaats van dieren zie je half verborgen dieren) of een attractie-eiland (Sentosa) met gratis busdienst konden me maar matig boeien. Het vogelpark gaf me iets meer voldoening.

Geef mij toch maar de sfeer aan de rivier, de taferelen van het dagelijkse leven, het lokale Engelse dialect en vooral het eten. In Singapore kan je de hele dag en nacht door eten, echte Singaporezen doen dit om de drie uur en de diverse bevolkingsgroepen maken de Singaporese keuken heerlijk gevarieerd. Kikkertjes bleken een enorme aanrader. Voor het eerst sinds m'n verblijf in India slaagde ik er zelfs in om heerlijke parota's (zachte deegpannekoeken) met gravy te eten, het water stond me al zes jaar in de mond!

Taxi's blijken betaalbaar, vraag altijd een ticketje want als ze een omweg maken dien je gewoon een klacht in en recupereer je vlot je geld. Paraplu's zijn op de meeste plaatsen overbodig, heel wat voetpaden bieden beschutting. Het land heeft zich aangepast aan de overvloedige regenval. En ook nog dit. In de lokale krant las ik een artikel. Een griffier werd ontslagen omdat hij een fout maakte. De rechtbank had een jongeman veroordeeld voor fysiek geweld dat te maken had met illegaal gokken. De rechtbank veroordeelde hem tot vijf stokslagen (“caning”), verkeerdelijk gerapporteerd als acht. De jongeman heeft er dan ook acht gekregen, het misverstand werd voor hem iets te laat rechtgezet. Bijgevolg werd de griffier dan maar ontslagen voor deze onvergeeflijke fout.

Na een week mochten we terug naar Hanoi, nu ja, toch alvast de Vietnamese delegatie. Ik bleek een probleem te hebben met m'n visum waardoor ik niet mee kon op de vlucht omdat er een kans bestond dat ik het land niet zou binnen raken. Vanuit BTC Hanoi werd er ijverig gewerkt om me een landingsvisum te bezorgen terwijl ik de dag nadien heel wat tijd nodig had om de steward op de luchthaven ervan te overtuigen dat ik wel degelijk Vietnam binnen mag. Uiteindelijk werd het euvel opgelost met een verlossende fax van de immigratie in Hanoi. Een dagje later dan gepland stond ik weer met beide voeten op intussen vertrouwde grond en voelde het goed aan om weer thuis te zijn. Jammer dat ik hiermee de kans gemist heb om Marieke nog even te ontmoeten op de luchthaven. Ze zit tot zaterdag in Halong Bay, terwijl ik zaterdagavond alweer naar Nghe An mag om er tot en met woensdag een training te ondersteunen.

Om de thuisblijvers even te informeren. Marieke is goed toegekomen. Ze leert haar collega's kennen van het VSO en wordt intussen voorbereid op haar werkomgeving in Qui Nhon. Intussen wordt de tweede slaapkamer in m'n huis voorzien van airco, zodat ouders en vrienden de hitte kunnen overleven.

De komende maand mag je nog enkele anekdotes verwachten uit de voorbije maanden. De teksten moeten nog vorm krijgen, maar er is voldoende materiaal beschikbaar om zowel m'n professionele als persoonlijke ervaringen met jullie te delen.

Intussen tel ik af tot zaterdag, dan komt Marieke naar Hanoi!

Filip