Daar is de lente

De lange winter met z'n onverwacht koude rillingen heeft m'n schrijven in een winterslaap gedommeld. Gelukkig draait de wind, ontwaakt sporadisch de zon, en bereikt Hanoi weer een aanvaardbare temperatuur. Tijd om af te rekenen met de tijdelijke radiostilte.

Koning winter

De temperatuur in Hanoi schommelde enkele maanden tussen de tien en de vijftien graden. Het lijkt misschien nog doenbaar maar ik verzeker je, het voelt in deze vochtige omgeving zonder deftige verwarming of isolatie erg koud aan. Een aantal van de veertien noordelijke bergprovincies maakten zelfs kennis met de vrieskou en bijbehorende sneeuw. Volgens de verhalen verloren twee kinderen het leven op de brommer, de één droeg te weinig kleren, de ander teveel. Het is duidelijk dat mensen hier niet gewoon zijn aan de koude.

Weg voor Tet

Om aan de koude te ontsnappen, reisden Marieke en ik tijdens de Tetvakantie naar het meer tropische Maleisië. Kuala Lumpur is een aangename stad vol shopping centers, cinema's, torens en fantastisch openbaar vervoer. Op de skybridge tussen de Petronas Towers was het best leuk wandelen. Kuala Lumpur heeft een kalmerend effect, al ontbreekt de stad een hart. Dan heeft Kota Bharu iets meer historisch vermogen. In deze provinciestad brachten we een bezoekje aan Maud en Teresa. We kwamen net op tijd om het feest van't jaar mee te maken, de verjaardag van Maud. Vanuit Kota Bharu loonde het de moeite om naar Perhentian Islands te trekken, een groot en een klein eiland met een uitzonderlijk exotisch gehalte. Omdat het regenseizoen nog maar net ten einde liep, was het eiland waar we verbleven zo goed als verlaten. Eén van de resorts was overgenomen door een lokale apenfamilie, de rest van het eiland in handen van eekhoorns. Voor snorkel -en duikactiviteiten waren we helaas nog iets te vroeg, de meeste duikshops openden later die week hun deuren voor het nieuwe seizoen. Samen met Liam, Maud en Teresa passeerden we tijdens Chinese Newyear nog even langs Kuala Lumpur en maakten we kennis met het nachtleven om de fijne vakantie af te sluiten.

Eeuwige trouw

Bij onze terugkomst in Hanoi werden we opnieuw verrast door een koude landing. Een maand duurde het nog eer dat de wind draaide en de temperatuur terug naar de 20 klom. Tijdens de laatste winterdagen kreeg ik de unieke gelegenheid om Vietnamese trouwtradities van dichtbij mee te maken. Toon, een sympathieke Belg die al jaren voor VVOB (Vlaamse Vereniging voor Ontwikkelingssamenwerking en technische Bijstand) rond environmental education werkt en bovendien bij een aantal onder jullie bekend staat vanwege de familiale link met Hei Pasoep, nam me mee op het verlovingsritueel. Als één van vijf ongetrouwde vrienden van de bruidegom, wandelde ik op een vroege zondagochtend in wit hemd en rode das met cadeaus om de goedkeuring van de familie van Ha te vragen voor hun huwelijk. Daar werden de cadeaus bestaande uit thee, sigaretten, alcohol, traditionele cake en fruit in ontvangst genomen en voor boeddhistische altaar geplaatst. Na een complexe opeenvolging van overtuigende redevoeringen, gedichten incluis, werden de cadeaus aanvaard, kregen we bovendien een deel terug, werd de huwelijksdatum aangekondigd en mochten we weer vertrekken. Een week later volgden een vrijgezellenavond en een huwelijksfeest in Vietnamese stijl, met rituelen op speed zoals Marieke eerder al beschreef. Voor het tweede huwelijksfeest, Westerse stijl, verplaatsten we ons naar Cham Island, nabij Hoi An waar we dag en nacht op een afgelegen strand even intiem als uitbundig feest vierden. Alles bij elkaar een heerlijke mix van vertrouwde en minder vertrouwde tradities. Langs deze weg nog even m'n beste wensen voor Toon en Ha, en meteen ook voor Tim en Caroline aan die andere kant van de globe!

Er werkt iets

Natuurlijk wordt er ook gewerkt. Na een drukke maar boeiende midterm review zijn de verschillende componenten van het Vietnam Belgium Education Project sedert enkele maanden op kruissnelheid geraakt. Bovendien proberen we in tussentijd een aantal transversale thema's zoals milieu en gender beter te integreren in onze activiteiten.
De implementatie van child-friendly school libraries gaat in kleine maar duurzame stappen vooruit. Alhoewel de tijd stilaan begint te korten, proberen we veel aandacht te blijven geven aan capaciteitsopbouw op alle niveaus. Met de pilootscholen uit vier provincies zijn we volop bezig om een fysieke setting uit te werken, dit gebeurt met inspraak van leerlingen. Volgende week trekken we met leerkrachten, bibliothecarissen en school managers en national experts naar Bac Ha om er drie dagen lang kindvriendelijke scholen te bezoeken. Hopelijk mag ik tijdens deze driedaagse even intens genieten als bij het vorige bezoek aan Bac Ha.

Zet je helm op

Tijdens de nacht van 14 op 15 december moet er één of andere mentale aardbeving geweest zijn. Sinds 15 december draagt zo goed als iedere Vietnamees een helm op de brommer. De plotse verandering in het straatbeeld was dan ook hallucinant. Niet alleen op de brommer dragen de mensen hun helm. Alsof het een verlengstuk van hun lichaam is, zie je regelmatig mensen wandelen met de helm, winkelen met de helm, de luchthaven betreden met de helm, kinderen tikkertje spelen met de helm. Het ziet er behoorlijk vreemd uit als mensen aan de kassa betalen en niemand er ook maar een rariteit van maakt.


Tot het volgende schrijven,

Filip